By : C. Methas – Managing Editor
เครื่องบินกรณีศึกษาพัฒนาสำหรับกองทัพอากาศสหรัฐฯ และองค์การนาซ่า เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการโจมตีสูง โดยพัฒนาจากรุ่น F-16 Fighting Falcon สร้างขึ้นเป็นเครื่องต้นแบบจำนวน 2 เครื่อง
รูปทรงของปีกเครื่องแบบ 3 เหลี่ยม มีขนาดกว้างกว่ารุ่น F-16 จะนำเข้าประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐฯ เสริมศักยภาพทางยุทธวิธีและจะนำกลับมาเป็นเครื่องกรณีศึกษาขององค์การนาซ่า
เครื่องบินรุ่นนี้ได้เริ่มโครงการพัฒนาและออกแบบตั้งแต่ปีค.ศ. 1977 เป็นเครื่องบินความเร็วสูงระดับ Supersonic ที่สามารถปรับเปลี่ยนได้หลากหลายทางยุทธวิธี และจะเป็นเครื่องบินขนส่งที่อาศัยเทคโนโลยี่ระดับสูงทางการทหาร ได้รับความร่วมมือจากองค์การนาซ่า ทำการวิจัยที่ศูนย์วิจัยใน Langley Research Center ทำการทดสอบผ่านอุโมงค์ลมทั้งความเร็วสูงและความเร็วต่ำ พร้อมกับทดสอบการติดตั้งขีปนาวุธ
ปีค.ศ. 1988 ได้พัฒนาปรับปรุงอีกระดับจากองค์การนาซ่า เพื่อการวิจัย ปีกเครื่องบินผลิตจากวัสดุไททาเนี่ยมและปรับในส่วนของหลักอากาศพลศาสตร์ พร้อมกับการทดสอบ Sonic Boom และสมรรถนะการ Take-off การลดเสียงรบกวนของเครื่องยนต์
การทดสอบเมื่อเดือนกรกฎาคม ปีค.ศ. 2007 โดยความร่วมมือกันระหว่างองค์การนาซ่ากับ Lockheed Martin ในส่วนของระบบการควบคุมปีกและด้านท้ายได้พัฒนาด้านการลดน้ำหนัก โดยผลิตจากวัสดุคาร์บอนไฟเบอร์คอมโพรไซท์ น้ำหนักเบากว่า 600 ปอนด์
อาวุธประจำการ ประกอบด้วย ขีปนาวุธ AIM-9 Sidewinder และ AIM-120 AMRAAM จำนวน 4 จุด พร้อมกับระเบิดขนาด 12,500 ปอนด์ โดยในส่วนของจุดติดตั้งอาวุธใต้ปีกด้านละ 16 จุด รองรับน้ำหนักได้ 750 ปอนด์
เครื่องยนต์แบบเทอร์โบแฟน จำนวน 1 เครื่อง รหัส F110-GE-129 ของ General Electric ให้พละกำลัง 17,155 ปอนด์-ฟุต และให้พละกำลังด้วยการทำ Afterburn 28,984 ปอนด์-ฟุต
สมรรถนะการทำความเร็วสูงสุด 2.0 มัค รัศมีการบินระยะทาง 4,590 กิโลเมตรหรือ 2,850 ไมล์ โดยมีเพดานบินสูง 50,000 ฟุต และสมรรถนะการบินไต่ระดับได้ 62,000 ฟุตต่อนาที
F-16XL เครื่องบินโจมตีขนาด 2 ที่นั่ง มีความยาว 54.2 ฟุต ความกว้างปีก 34.3 ฟุต ความสูง 17.7 ฟุต พื้นที่ปีก 633 ตารางฟุต น้ำหนักเครื่องเปล่า 22,000 ปอนด์ น้ำหนัก Take-off สูงสุด 48,000 ปอนด์
By : C. Methas - Managing Editor
เครื่องบินกรณีศึกษาพัฒนาสำหรับกองทัพอากาศสหรัฐฯ และองค์การนาซ่า เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการโจมตีสูง โดยพัฒนาจากรุ่น F-16 Fighting Falcon สร้างขึ้นเป็นเครื่องต้นแบบจำนวน 2 เครื่อง
รูปทรงของปีกเครื่องแบบ 3 เหลี่ยม มีขนาดกว้างกว่ารุ่น F-16 จะนำเข้าประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐฯ เสริมศักยภาพทางยุทธวิธีและจะนำกลับมาเป็นเครื่องกรณีศึกษาขององค์การนาซ่า
เครื่องบินรุ่นนี้ได้เริ่มโครงการพัฒนาและออกแบบตั้งแต่ปีค.ศ. 1977 เป็นเครื่องบินความเร็วสูงระดับ Supersonic ที่สามารถปรับเปลี่ยนได้หลากหลายทางยุทธวิธี และจะเป็นเครื่องบินขนส่งที่อาศัยเทคโนโลยี่ระดับสูงทางการทหาร ได้รับความร่วมมือจากองค์การนาซ่า ทำการวิจัยที่ศูนย์วิจัยใน Langley Research Center ทำการทดสอบผ่านอุโมงค์ลมทั้งความเร็วสูงและความเร็วต่ำ พร้อมกับทดสอบการติดตั้งขีปนาวุธ
ปีค.ศ. 1988 ได้พัฒนาปรับปรุงอีกระดับจากองค์การนาซ่า เพื่อการวิจัย ปีกเครื่องบินผลิตจากวัสดุไททาเนี่ยมและปรับในส่วนของหลักอากาศพลศาสตร์ พร้อมกับการทดสอบ Sonic Boom และสมรรถนะการ Take-off การลดเสียงรบกวนของเครื่องยนต์
การทดสอบเมื่อเดือนกรกฎาคม ปีค.ศ. 2007 โดยความร่วมมือกันระหว่างองค์การนาซ่ากับ Lockheed Martin ในส่วนของระบบการควบคุมปีกและด้านท้ายได้พัฒนาด้านการลดน้ำหนัก โดยผลิตจากวัสดุคาร์บอนไฟเบอร์คอมโพรไซท์ น้ำหนักเบากว่า 600 ปอนด์
อาวุธประจำการ ประกอบด้วย ขีปนาวุธ AIM-9 Sidewinder และ AIM-120 AMRAAM จำนวน 4 จุด พร้อมกับระเบิดขนาด 12,500 ปอนด์ โดยในส่วนของจุดติดตั้งอาวุธใต้ปีกด้านละ 16 จุด รองรับน้ำหนักได้ 750 ปอนด์
เครื่องยนต์แบบเทอร์โบแฟน จำนวน 1 เครื่อง รหัส F110-GE-129 ของ General Electric ให้พละกำลัง 17,155 ปอนด์-ฟุต และให้พละกำลังด้วยการทำ Afterburn 28,984 ปอนด์-ฟุต
สมรรถนะการทำความเร็วสูงสุด 2.0 มัค รัศมีการบินระยะทาง 4,590 กิโลเมตรหรือ 2,850 ไมล์ โดยมีเพดานบินสูง 50,000 ฟุต และสมรรถนะการบินไต่ระดับได้ 62,000 ฟุตต่อนาที
F-16XL เครื่องบินโจมตีขนาด 2 ที่นั่ง มีความยาว 54.2 ฟุต ความกว้างปีก 34.3 ฟุต ความสูง 17.7 ฟุต พื้นที่ปีก 633 ตารางฟุต น้ำหนักเครื่องเปล่า 22,000 ปอนด์ น้ำหนัก Take-off สูงสุด 48,000 ปอนด์
