By : C. Methas – Managing Edition
สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ประเทศหนึ่งในบรรดาประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก ที่ตั้งอยู่กลางบรรดาทวีปยุโรป พรมแดนทางทิศเหนือติดทะเลเหนือ เดนมาร์ก และทะเลบอลติก ทิศตะวันออกติดโปแลนด์และสาธารณรัฐเช็ก ทิศใต้ติดออสเตรีย และสวิตเซอร์แลนด์ ทิศตะวันตกติดฝรั่งเศส ลักเซมเบิร์ก เบลเยียม และเนเธอร์แลนด์ กรุงเบอร์ลินเป็นเมืองหลวง
เยอรมนีประสบกับปัญหาการฟื้นฟูประเทศหลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แต่สามารถกอบกู้ประเทศได้อย่างรวดเร็วและก้าวขึ้นอยู่แถวหน้าของโลกได้ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่สิบปี เป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยี่หลายด้านด้วยกัน
ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศเยอรมนีได้แบ่งเป็นเยอรมนีตะวันตกและเยอรมนีตะวันออก ก่อนจะกลับมารวมประเทศกันอีกครั้งในวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2533 หลังจากมีการทุบกำแพงเบอร์ลินทิ้ง
12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2488 แฟรงคลิน ดี รูสเวลต์ แห่งสหรัฐฯ, โจเซฟ สตาลิน แห่งสหภาพโซเวียตและ วินสตัน เชอร์ชิลแห่งสหราชอาณาจักร ทำข้อตกลงร่วมกันเกี่ยวกับการบริหารเยอรมนี แบ่งเยอรมันออกเป็น 3 เขตการปกครองสำหรับการยึดครองของทั้ง 3 ประเทศ กรุงเบอร์ลินเป็นศูนย์กลางการบริหารและกำหนดให้มีเขตการปกครองที่ 4 หากฝรั่งเศสต้องการ เขตตะวันออกอยู่ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต เขตตะวันออกเฉียงเหนืออยู่ภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร เขตตะวันตกเฉียงใต้เป็นเขตการปกครองของสหรัฐฯ และยอมให้รัฐบาลเฉพาะกาลของฝรั่งเศสเข้าร่วมปกครองในด้านทิศใต้ติดกับฝรั่งเศส
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 โลกเข้าสู่สภาวะของสงครามเย็น ยุโรปถูกแบ่งออกเป็น 2 ค่าย คือค่ายโลกเสรีกับค่ายโลกคอมมิวนิสต์ รัฐสภาของชาติมหาอำนาจตะวันตกให้มีการสถาปนาเขตยึดครองทั้งหมดขึ้นเป็นประเทศ เรียกว่า สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี
สหภาพโซเวียตประกาศให้เยอรมนีทางภาคตะวันออกเป็นเขตการปกครองของตนและสถาปนาเยอรมนีเป็น สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน ใช้ระบอบสังคมนิยมในการปกครอง วิถีชีวิตในทุก ๆ ด้านถูกควบคุมโดยอำนาจเผด็จการ
เบอร์ลินเป็นเมืองหลวงในขณะนั้น ได้รับการยกเว้นไม่ถูกแบ่งแยกและมีสถานะพิเศษเป็นศูนย์รวมของกองบัญชาการผสมของทั้ง 4 ชาติมหาอำนาจ แต่ เยอรมนีตะวันออกต้องการมีสิทธิปกครองเบอร์ลินเพียงฝ่ายเดียว เนื่องจากพื้นที่ของเบอร์ลินอยู่ในเขตตะวันออก
มิถุนายน พ.ศ. 2491 สหภาพโซเวียตประกาศนโยบายปิดกั้นเบอร์ลิน ห้ามการคมนาคมทุกชนิดจากฝั่งตะวันตกผ่านเข้าสู่เบอร์ลิน ฝ่ายตะวันตก แก้ปัญหาโดยใช้เครื่องบินลำเลียงเครื่องอุปโภคบริโภคส่งให้ชาวเบอร์ลินตะวันตกตลอดระยะเวลา 11 เดือน ก่อนที่สหภาพโซเวียตจะยุติการปิดกั้น เพราะเสียเปรียบทั้งด้านกำลังอาวุธและขาดพันธมิตร
สิงหาคม พ.ศ. 2507 ชาวเยอรมนีตะวันออกเริ่มหลบหนีจากสภาพชีวิตที่แร้นแค้นไปยังเยอรมนีและเบอร์ลินตะวันตก กำแพงเบอร์ลินจึงถูกสร้างขึ้น กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งสภาวะสงครามเย็น
ปัจจุบันเยอรมนีปกครองในระบบสหพันธรัฐ มีทั้งหมด 16 รัฐ โดยแต่ละรัฐ จะมีรัฐบาลท้องถิ่นของตัวเอง ประเทศเยอรมนีกับประเทศฝรั่งเศส มีบทบาทเป็นผู้นำของสหภาพยุโรป
หลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 เยอรมนีไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งทางการทหารของประเทศอื่น และในปี พ.ศ. 2452 เยอรมนีส่งทหารเข้าร่วมสงครามโคโซโว
ปัจจุบันเยอรมนีก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วทั้งระบอบการปกครองที่จัดให้มีการเลือกตั้งอย่างเสรี และได้ประธานาธิบดีหญิงคนแรกในประวัติศาสตร์การปกครองคนล่าสุดที่มาจากการเลือกตั้ง โดยประเทศมีระบบการขนส่งที่ทันสมัยติดอันดับต้น ๆ ของโลก ทั้งระบบรถไฟฟ้าระหว่างเมือง ระบบรถไฟฟ้าใต้ดิน สนามบินที่ล้ำสมัย และเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมหลากประเภทของโลก รวมไปถึงรากฐานทางด้านศิลปและวัฒนธรรมที่มีความเป็นมายาวนาน
By : C. Methas - Managing Edition
สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ประเทศหนึ่งในบรรดาประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก ที่ตั้งอยู่กลางบรรดาทวีปยุโรป พรมแดนทางทิศเหนือติดทะเลเหนือ เดนมาร์ก และทะเลบอลติก ทิศตะวันออกติดโปแลนด์และสาธารณรัฐเช็ก ทิศใต้ติดออสเตรีย และสวิตเซอร์แลนด์ ทิศตะวันตกติดฝรั่งเศส ลักเซมเบิร์ก เบลเยียม และเนเธอร์แลนด์ กรุงเบอร์ลินเป็นเมืองหลวง เยอรมนีประสบกับปัญหาการฟื้นฟูประเทศหลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 แต่สามารถกอบกู้ประเทศได้อย่างรวดเร็วและก้าวขึ้นอยู่แถวหน้าของโลกได้ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่สิบปี เป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยี่หลายด้านด้วยกัน ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศเยอรมนีได้แบ่งเป็นเยอรมนีตะวันตกและเยอรมนีตะวันออก ก่อนจะกลับมารวมประเทศกันอีกครั้งในวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2533 หลังจากมีการทุบกำแพงเบอร์ลินทิ้ง 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2488 แฟรงคลิน ดี รูสเวลต์ แห่งสหรัฐฯ, โจเซฟ สตาลิน แห่งสหภาพโซเวียตและ วินสตัน เชอร์ชิลแห่งสหราชอาณาจักร ทำข้อตกลงร่วมกันเกี่ยวกับการบริหารเยอรมนี แบ่งเยอรมันออกเป็น 3 เขตการปกครองสำหรับการยึดครองของทั้ง 3 ประเทศ กรุงเบอร์ลินเป็นศูนย์กลางการบริหารและกำหนดให้มีเขตการปกครองที่ 4 หากฝรั่งเศสต้องการ เขตตะวันออกอยู่ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต เขตตะวันออกเฉียงเหนืออยู่ภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร เขตตะวันตกเฉียงใต้เป็นเขตการปกครองของสหรัฐฯ และยอมให้รัฐบาลเฉพาะกาลของฝรั่งเศสเข้าร่วมปกครองในด้านทิศใต้ติดกับฝรั่งเศส
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 โลกเข้าสู่สภาวะของสงครามเย็น ยุโรปถูกแบ่งออกเป็น 2 ค่าย คือค่ายโลกเสรีกับค่ายโลกคอมมิวนิสต์ รัฐสภาของชาติมหาอำนาจตะวันตกให้มีการสถาปนาเขตยึดครองทั้งหมดขึ้นเป็นประเทศ เรียกว่า สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี
สหภาพโซเวียตประกาศให้เยอรมนีทางภาคตะวันออกเป็นเขตการปกครองของตนและสถาปนาเยอรมนีเป็น สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน ใช้ระบอบสังคมนิยมในการปกครอง วิถีชีวิตในทุก ๆ ด้านถูกควบคุมโดยอำนาจเผด็จการ
เบอร์ลินเป็นเมืองหลวงในขณะนั้น ได้รับการยกเว้นไม่ถูกแบ่งแยกและมีสถานะพิเศษเป็นศูนย์รวมของกองบัญชาการผสมของทั้ง 4 ชาติมหาอำนาจ แต่ เยอรมนีตะวันออกต้องการมีสิทธิปกครองเบอร์ลินเพียงฝ่ายเดียว เนื่องจากพื้นที่ของเบอร์ลินอยู่ในเขตตะวันออก
มิถุนายน พ.ศ. 2491 สหภาพโซเวียตประกาศนโยบายปิดกั้นเบอร์ลิน ห้ามการคมนาคมทุกชนิดจากฝั่งตะวันตกผ่านเข้าสู่เบอร์ลิน ฝ่ายตะวันตก แก้ปัญหาโดยใช้เครื่องบินลำเลียงเครื่องอุปโภคบริโภคส่งให้ชาวเบอร์ลินตะวันตกตลอดระยะเวลา 11 เดือน ก่อนที่สหภาพโซเวียตจะยุติการปิดกั้น เพราะเสียเปรียบทั้งด้านกำลังอาวุธและขาดพันธมิตร
สิงหาคม พ.ศ. 2507 ชาวเยอรมนีตะวันออกเริ่มหลบหนีจากสภาพชีวิตที่แร้นแค้นไปยังเยอรมนีและเบอร์ลินตะวันตก กำแพงเบอร์ลินจึงถูกสร้างขึ้น กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งสภาวะสงครามเย็น
ปัจจุบันเยอรมนีปกครองในระบบสหพันธรัฐ มีทั้งหมด 16 รัฐ โดยแต่ละรัฐ จะมีรัฐบาลท้องถิ่นของตัวเอง ประเทศเยอรมนีกับประเทศฝรั่งเศส มีบทบาทเป็นผู้นำของสหภาพยุโรป หลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 เยอรมนีไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งทางการทหารของประเทศอื่น และในปี พ.ศ. 2452 เยอรมนีส่งทหารเข้าร่วมสงครามโคโซโว
ปัจจุบันเยอรมนีก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วทั้งระบอบการปกครองที่จัดให้มีการเลือกตั้งอย่างเสรี และได้ประธานาธิบดีหญิงคนแรกในประวัติศาสตร์การปกครองคนล่าสุดที่มาจากการเลือกตั้ง โดยประเทศมีระบบการขนส่งที่ทันสมัยติดอันดับต้น ๆ ของโลก ทั้งระบบรถไฟฟ้าระหว่างเมือง ระบบรถไฟฟ้าใต้ดิน สนามบินที่ล้ำสมัย และเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมหลากประเภทของโลก รวมไปถึงรากฐานทางด้านศิลปและวัฒนธรรมที่มีความเป็นมายาวนาน
