By : C. Methas – Managing Edition
ฮ่องกงในปัจจุบันเป็นเขตบริหารพิเศษฮ่องกงแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นส่วนหนึ่งของเขตปกครองโดยขึ้นต่อสาธารณรัฐประชาชนจีน หลังจากได้รับมอบคืนจากประเทศอังกฤษซึ่งได้ทำสัญญาเช่าฮ่องกงเป็นเวลายาวนานถึง 99 ปี
ฮ่องกงเป็นหมู่เกาะตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ โดยอยู่ติดกับมณฑลกวางตุ้ง และห่างจากมาเก๊าทางฝั่งตะวันตกประมาณ 61 กิโลเมตร ปัจจุบันมีความเจริญรุ่งเรืองมากและอัตราการขยายเติบโตเป็นไปตามรวดเร็ว เป็นศูนย์กลางการค้าแห่งหนึ่งของโลก
ฮ่องกงในอดีตเป็นหมู่บ้านประมงขนาดเล็ก หลังจากจีนพ่ายแพ้ในสงครามฝิ่น เกาะฮ่องกงและเกาลูนถูกครอบครองโดยอังกฤษในปี พ.ศ. 2385 และ พ.ศ. 2403 ตามลำดับ ต่อมาในปี พ.ศ. 2441 อังกฤษได้ทำสัญญา ‘เช่าซื้อ’ ซึ่งเรียกว่า ‘เขตดินแดนใหม่’ รวมทั้งเกาะรอบข้าง ซึ่งมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่กว่าเมื่อครั้งอังกฤษเข้ายึดครองในสมัยสงครามฝิ่นเกือบสิบเท่า
ฮ่องกงมีพื้นที่รวม 1,096.63 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วย เกาะฮ่องกง เกาลูน เขตดินแดนใหม่และเกาะอื่น ๆ เกาะฮ่องกง เกาลูนและเขตดินแดนใหม่ เป็นแนวเขาทอดตัวยาวจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือลงสู่ทิศใต้ เป็นแนวเขาที่ต่อเนื่องมาจากมณฑลฝูเจี้ยนและกว่างตงที่อยู่ทางตอนใต้ของจีน
“ฮ่องกง” เป็นภาษากวางตุ้ง ซึ่งมาจากภาษาจีนกลาง ว่า “เซียงก่าง” มีหมายความว่า “ท่าเรือหอม” เนื่องมาจากในอดีตในจีนเคยเป็นแหล่งปลูกไม้หอมชนิดหนึ่ง ส่งขายเป็นสินค้าออก ต้องมาขนถ่ายสินค้าที่ท่าเรือน้ำลึกตอนใต้สุดของแผ่นดินจีน
ราวกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เรือของกองทัพอังกฤษ นำโดยกัปตัน Charles Elliot ผ่านน่านน้ำระหว่าง แหลมเกาลูนและเกาะแห่งหนึ่งที่ร่ำลือกันว่า เป็นที่หลบลมพายุของโจรสลัด
กัปตันอีเลียตเดินทางกลับสู่อังกฤษ ได้รับการแต่งตั้งให้ไปประจำการฝ่ายการพาณิชย์ของอังกฤษในภาคพื้นเอเซีย กำลังต้องการอาณานิคมในแถบทะเลจีนใต้ เพื่อใช้เป็นที่จัดส่งสินค้า หรือฝิ่นนั่นเอง ขณะที่ฝ่ายอังกฤษและจีน กำลังมีปัญหาค้าฝิ่นในแถบกวางตุ้งของจีน ทำให้เกิดสงครามฝิ่นครั้งที่ 1 ขึ้น ในปี พ.ศ. 2382กัปตันอีเลียตจึงตัดสินใจยกพลขึ้นบกที่ท่าเรือกลิ่นหอม และประกาศให้ดินแดนแถบนั้นเป็นของอังกฤษ ในวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2384
หลังสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 อังกฤษได้บีบบังคับเช่าฮ่องกงทั้งหมด เป็นเวลา 99 ปี โดยกำหนดวันหมดสัญญาไว้วันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2540 เนื่องจากเป็นเมืองท่าน้ำลึก ทำให้ฮ่องกงกลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญของโลก
อังกฤษได้วางรากฐานการศึกษา การปกครองและผังเมือง ฮ่องกงจนกลายเป็นศูนย์กลางพาณิชย์และเป็นประตูสู่ประเทศจีน อังกฤษได้ทำพิธีส่งคืนเกาะฮ่องกง ให้แก่จีนเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2540
ทางอังกฤษเคยเจรจาขอเช่าเกาะฮ่องกงต่อ แต่ได้รับการปฏิเสธ โดยจีนได้สัญญาว่าจะยอมให้ฮ่องกง อยู่ในฐานะ “เขตปกครองตนเอง” ภายใน 50 ปี
ปัจจุบันจีนได้ร่างรัฐธรรมนูญ กำหนดให้รัฐบาลปักกิ่งรับผิดชอบด้านกิจการต่างประเทศ การทหาร และความมั่งคงเท่านั้น ส่วนการบริหารให้อิสระแก่ชาวฮ่องกงเช่นเดิม
ฮ่องกงเป็นเขตบริหารพิเศษที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน รัฐบาลจีนได้ใช้นโยบาย ‘หนึ่งประเทศสองระบบ’ ในการปกครองฮ่องกง ตามกฎหมายพื้นฐานที่ใช้ในการปกครองและบริหารฮ่องกง สามารถดำเนินนโยบายทางด้านเศรษฐกิจ การค้า การเงิน การพาณิชย์และอื่น ๆ ได้ตามระบบเสรี รัฐบาลจีนได้กำหนดให้ฮ่องกงสามารถดำเนินนโยบายเศรษฐกิจเสรีต่อไปได้อีกเป็นเวลา 50 ปี นับตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 ซึ่งเป็นวันที่รัฐบาลจีนได้รับฮ่องกงกลับคืนจากรัฐบาลอังกฤษ
By : C. Methas - Managing Edition
ฮ่องกงในปัจจุบันเป็นเขตบริหารพิเศษฮ่องกงแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นส่วนหนึ่งของเขตปกครองโดยขึ้นต่อสาธารณรัฐประชาชนจีน หลังจากได้รับมอบคืนจากประเทศอังกฤษซึ่งได้ทำสัญญาเช่าฮ่องกงเป็นเวลายาวนานถึง 99 ปี ฮ่องกงเป็นหมู่เกาะตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ โดยอยู่ติดกับมณฑลกวางตุ้ง และห่างจากมาเก๊าทางฝั่งตะวันตกประมาณ 61 กิโลเมตร ปัจจุบันมีความเจริญรุ่งเรืองมากและอัตราการขยายเติบโตเป็นไปตามรวดเร็ว เป็นศูนย์กลางการค้าแห่งหนึ่งของโลก
ฮ่องกงในอดีตเป็นหมู่บ้านประมงขนาดเล็ก หลังจากจีนพ่ายแพ้ในสงครามฝิ่น เกาะฮ่องกงและเกาลูนถูกครอบครองโดยอังกฤษในปี พ.ศ. 2385 และ พ.ศ. 2403 ตามลำดับ ต่อมาในปี พ.ศ. 2441 อังกฤษได้ทำสัญญา ‘เช่าซื้อ’ ซึ่งเรียกว่า ‘เขตดินแดนใหม่’ รวมทั้งเกาะรอบข้าง ซึ่งมีอาณาบริเวณกว้างใหญ่กว่าเมื่อครั้งอังกฤษเข้ายึดครองในสมัยสงครามฝิ่นเกือบสิบเท่า
ฮ่องกงมีพื้นที่รวม 1,096.63 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วย เกาะฮ่องกง เกาลูน เขตดินแดนใหม่และเกาะอื่น ๆ เกาะฮ่องกง เกาลูนและเขตดินแดนใหม่ เป็นแนวเขาทอดตัวยาวจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือลงสู่ทิศใต้ เป็นแนวเขาที่ต่อเนื่องมาจากมณฑลฝูเจี้ยนและกว่างตงที่อยู่ทางตอนใต้ของจีน
"ฮ่องกง" เป็นภาษากวางตุ้ง ซึ่งมาจากภาษาจีนกลาง ว่า "เซียงก่าง" มีหมายความว่า "ท่าเรือหอม" เนื่องมาจากในอดีตในจีนเคยเป็นแหล่งปลูกไม้หอมชนิดหนึ่ง ส่งขายเป็นสินค้าออก ต้องมาขนถ่ายสินค้าที่ท่าเรือน้ำลึกตอนใต้สุดของแผ่นดินจีน ราวกลางคริสต์ศตวรรษที่ 19 เรือของกองทัพอังกฤษ นำโดยกัปตัน Charles Elliot ผ่านน่านน้ำระหว่าง แหลมเกาลูนและเกาะแห่งหนึ่งที่ร่ำลือกันว่า เป็นที่หลบลมพายุของโจรสลัด
กัปตันอีเลียตเดินทางกลับสู่อังกฤษ ได้รับการแต่งตั้งให้ไปประจำการฝ่ายการพาณิชย์ของอังกฤษในภาคพื้นเอเซีย กำลังต้องการอาณานิคมในแถบทะเลจีนใต้ เพื่อใช้เป็นที่จัดส่งสินค้า หรือฝิ่นนั่นเอง ขณะที่ฝ่ายอังกฤษและจีน กำลังมีปัญหาค้าฝิ่นในแถบกวางตุ้งของจีน ทำให้เกิดสงครามฝิ่นครั้งที่ 1 ขึ้น ในปี พ.ศ. 2382กัปตันอีเลียตจึงตัดสินใจยกพลขึ้นบกที่ท่าเรือกลิ่นหอม และประกาศให้ดินแดนแถบนั้นเป็นของอังกฤษ ในวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2384
หลังสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 อังกฤษได้บีบบังคับเช่าฮ่องกงทั้งหมด เป็นเวลา 99 ปี โดยกำหนดวันหมดสัญญาไว้วันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2540 เนื่องจากเป็นเมืองท่าน้ำลึก ทำให้ฮ่องกงกลายเป็นเมืองท่าที่สำคัญของโลก
อังกฤษได้วางรากฐานการศึกษา การปกครองและผังเมือง ฮ่องกงจนกลายเป็นศูนย์กลางพาณิชย์และเป็นประตูสู่ประเทศจีน อังกฤษได้ทำพิธีส่งคืนเกาะฮ่องกง ให้แก่จีนเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2540
ทางอังกฤษเคยเจรจาขอเช่าเกาะฮ่องกงต่อ แต่ได้รับการปฏิเสธ โดยจีนได้สัญญาว่าจะยอมให้ฮ่องกง อยู่ในฐานะ "เขตปกครองตนเอง" ภายใน 50 ปี ปัจจุบันจีนได้ร่างรัฐธรรมนูญ กำหนดให้รัฐบาลปักกิ่งรับผิดชอบด้านกิจการต่างประเทศ การทหาร และความมั่งคงเท่านั้น ส่วนการบริหารให้อิสระแก่ชาวฮ่องกงเช่นเดิม
ฮ่องกงเป็นเขตบริหารพิเศษที่ขึ้นตรงต่อรัฐบาลกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน รัฐบาลจีนได้ใช้นโยบาย ‘หนึ่งประเทศสองระบบ’ ในการปกครองฮ่องกง ตามกฎหมายพื้นฐานที่ใช้ในการปกครองและบริหารฮ่องกง สามารถดำเนินนโยบายทางด้านเศรษฐกิจ การค้า การเงิน การพาณิชย์และอื่น ๆ ได้ตามระบบเสรี รัฐบาลจีนได้กำหนดให้ฮ่องกงสามารถดำเนินนโยบายเศรษฐกิจเสรีต่อไปได้อีกเป็นเวลา 50 ปี นับตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 ซึ่งเป็นวันที่รัฐบาลจีนได้รับฮ่องกงกลับคืนจากรัฐบาลอังกฤษ
