By : C. Methas – Managing Editor
สำหรับรถยนต์ในยุคใหม่ที่ได้รับการวิจารณ์ว่าเป็นรถยนต์ที่น่าเกลียดที่สุดในโลกตลอดกาลและวางตลาดอยู่เพียงไม่นานท้ายที่สุดต้องยุติการผลิตลงและไม่ได้รับการสืบทอดชื่อรุ่นต่อไปอีกเลย
Mercury Zephyr สปอร์ตคูเป้ของค่ายเมอคิวรี่ ปีค.ศ. 1978 ชื่อรุ่นมาจากคำว่า Zyphyrus หรือ “เทพเจ้าแห่งลมตะวันตก” ตำนานแห่งกรีกยุคโบราณซึ่งให้ความรู้สึกถึงความอ่อนโยนของสายลมในฤดูร้อน
แต่มันกลายเป็นหนึ่งในรถยนต์ที่น่าเกลียดที่โดดเด่นในอเมริกาเมื่อ 50 ทศวรรษที่ผ่านมา รูปทรงภายนอกแบบกล่องไปเกือบทั้งหมดเริ่มตั้งแต่กรอบไฟหน้าทรงเหลี่ยมคู่และหลังคาที่สูง ส่วนแผงกระจกท้ายลาดลงด้านท้ายยังคงแบบเหลี่ยม
Edsel Corsair สปอร์ตซีดานระดับหรูหราขนาดใหญ่รุ่นปีค.ศ. 1958 Edsel เป็นเสมือนรถยนต์ในโลกภาพยนต์เรื่อง Waterworld ชื่อยี่ห้อมาจากชื่อของบุตรชายเฮนรี่ ฟอร์ดผู้ก่อตั้งฟอร์ด มอเตอร์ซึ่งทางฟอร์ดได้ใช้เงินมหาศาลนับล้านดอลล่าร์สหรัฐฯเพื่อพัฒนามันขึ้นมาให้ได้
แต่ผู้บริโภคเห็นว่าการออกแบบมีความน่าเกลียด แม้ว่าจะมีความพยายามแต่งตัวปรุงรสกันใหม่และท้ายที่สุดยี่ห้อ Edsel ถูกปิดฉากลงไปในปีค.ศ. 1961
Pontiac Trans Sport รถตู้แบบมินิแวนของปอนเตี๊ยครุ่นปีค.ศ. 1990 ซึ่งพัฒนาจากรถต้นแบบก่อนที่จะได้รับการอนุมัติเพื่อนำเข้าสู่สายการผลิตในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับการจัดแต่งทรงผมประกอบกับโชคร้ายที่มันคลอดออกจากโรงงานมาอย่างน่าเกลียด
มินิแวนรุ่นนี้ได้รับสมญานามว่า “มือปราบฝุ่น” เนื่องจากรูปทรงเหมือนกับเครื่องดูดฝุ่นยี่ห้อ Black & Decker
Aston Martin Lagonda ซีดานระดับหรูหราสมรรถนะสูงของค่ายสปอร์ตแห่งอังกฤษ “แอสตัน มาร์ติน” รุ่นปี ค.ศ. 1982 ยี่ห้อรถยนต์ที่ออกแบบรถสปอร์ตให้กับภาพยนต์ เจมส์ บอนด์ 007 มาหลายต่อหลายภาค แต่พลาดท่ากับรถยนต์ระดับหรูหรารุ่น Lagonda ที่ดูเยือกเย็นเฉือยชาแม้ว่าจะพยายามให้ความสำคัญต่อเรื่องของหลักอากาศพลศาสตร์ด้วยการออกแบบไฟหน้าแบบ “ป็อป-อัพ” แล้วก็ตาม
รถรุ่นนี้เป็นหนึ่งในรถยนต์ที่มีราคาแพงมากที่สุดในช่วงทศวรรษที่ 80 และยังเป็นหนึ่งในการสร้างสรรอย่างถึงที่สุด แต่มันราบเรียบแบนเป็นเหลี่ยมมากยกกำลังสองกับสัดส่วนที่ผอมบางจนเป็นความขัดแย้งกันเอง
AMC Marlin สปอร์ตคูเป้อเมริกันปีค.ศ. 1965 เป็นสปอร์ตสไตล์ “ฟาสต์แบ็ค” ขนาดกลางที่ค่าย AMC ผลิตออกมาระหว่างปีค.ศ. 1965-1968 สปอร์ตรุ่นนี้ถูกวิจารณ์อย่างรุนแรงว่าเป็นการออกแบบที่ “ตกอับ” ของสปอร์ตอเมริกันเลยทีเดียว นอกจากนี้ยังให้ความเห็นว่าควรจะเป็นรถสำหรับการออกกำลังกายเสมือนการจัดแต่งทรงผมที่นอกรีต
Aztek ของปอนเตี๊ยก รุ่นปีค.ศ. 2001 การออกแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ระหว่างออฟโรด-มินิแวน-สเตชั่น วาก้อน ทีมงานออกแบบคงมีแนวคิด “รถคันเดียวใช้งานได้ครบทั้ง 3 แบบ” แต่ผลงานออกมากลายเป็นสัดส่วนอันเลวร้ายที่ห่อหุ้มร่างกายเหมาะที่จะนำไปทำ “คาร์บอมบ์” เสียมากกว่า
Aztek ชื่อรุ่นมาจากกลุ่มชาติพันธ์ในเม็กซิโกโบราณที่มีอิทธิพลทางการเมืองและการทหารและรถรุ่นนี้ขึ้นทำเนียบรถน่าเกลียดที่สุดตลอดกาลของนิตยสาร “ไทม์” และเป็นเพียงรถยนต์รุ่นเดียวที่ทำลายชื่อเสียงของค่ายปอนเตี๊ยกซึงมีอายุยาวนานเกือบ 100 ปี
Valiant ของค่ายพลีมัทรุ่นปีค.ศ. 1960 เป็นรถยนต์ที่อาจจะประสบความสำเร็จสูงสุดทางด้านวิศวกรรมและทำยอดขายได้มากที่สุดในยุคระหว่างปีค.ศ. 1960-1976 แต่มันกลายเป็นรถยนต์ที่มีเส้นสายการออกแบบที่ย่ำแย่และสับสนมากที่สุดผสมผสานทั้งเหลี่ยมและโค้งมนเสมือนรถในภาพยนต์เรื่อง “มนุษย์ค้างคาว”
VehiCROSS ครอสโอเวอร์ของอีซูซุปีค.ศ. 1999 ขนาดคอมแพคท์ออกแบบได้ตามความต้องการของสมรรถนะการขับขี่บนเส้นทางออฟโรด แต่ลีลาการออกแบบดูอ่อนโยนโดยเฉพาะหน้าตาแบบรถการ์ตูนและรูปทรงแบบ “แค็ปซูลติดล้อ”
ส่วนอีกคันของอีซูซุที่ติดอันดับรถน่าเกลียดเป็นรถออฟโรดขนาดกลางในรูปแบบสปอร์ตเปิดประทุนรุ่น Axiom ปีค.ศ. 2002 ที่สามารถผลิตออกมาถึงปีค.ศ. 2005 และกลายเป็นรุ่นสุดท้ายสำหรับตลาดในอเมริกาเหนือไปโดยปริยาย
AMC Gremlin ปีค.ศ. 1970 รถเล็กประหยัดน้ำมันแบบ 3 ประตูรูปทรงคล้ายกับเตารีหรือตะหลิวพิซซ่า ประสบความสำเร็จอย่างมากในเรื่องของการประหยัดเชื้อเพลิงจนสามารถอยู่ในตลาดได้ยาวนานถึง 8 ปีประกอบกับการออกแบบรูปทรง “เข้าตา” บรรดาแม่บ้านสำหรับการขับไปจับจ่ายซื้อของตามตลาดนัด
By : C. Methas - Managing Editor
สำหรับรถยนต์ในยุคใหม่ที่ได้รับการวิจารณ์ว่าเป็นรถยนต์ที่น่าเกลียดที่สุดในโลกตลอดกาลและวางตลาดอยู่เพียงไม่นานท้ายที่สุดต้องยุติการผลิตลงและไม่ได้รับการสืบทอดชื่อรุ่นต่อไปอีกเลย
Mercury Zephyr สปอร์ตคูเป้ของค่ายเมอคิวรี่ ปีค.ศ. 1978 ชื่อรุ่นมาจากคำว่า Zyphyrus หรือ “เทพเจ้าแห่งลมตะวันตก” ตำนานแห่งกรีกยุคโบราณซึ่งให้ความรู้สึกถึงความอ่อนโยนของสายลมในฤดูร้อน
แต่มันกลายเป็นหนึ่งในรถยนต์ที่น่าเกลียดที่โดดเด่นในอเมริกาเมื่อ 50 ทศวรรษที่ผ่านมา รูปทรงภายนอกแบบกล่องไปเกือบทั้งหมดเริ่มตั้งแต่กรอบไฟหน้าทรงเหลี่ยมคู่และหลังคาที่สูง ส่วนแผงกระจกท้ายลาดลงด้านท้ายยังคงแบบเหลี่ยม
Edsel Corsair สปอร์ตซีดานระดับหรูหราขนาดใหญ่รุ่นปีค.ศ. 1958 Edsel เป็นเสมือนรถยนต์ในโลกภาพยนต์เรื่อง Waterworld ชื่อยี่ห้อมาจากชื่อของบุตรชายเฮนรี่ ฟอร์ดผู้ก่อตั้งฟอร์ด มอเตอร์ซึ่งทางฟอร์ดได้ใช้เงินมหาศาลนับล้านดอลล่าร์สหรัฐฯเพื่อพัฒนามันขึ้นมาให้ได้
แต่ผู้บริโภคเห็นว่าการออกแบบมีความน่าเกลียด แม้ว่าจะมีความพยายามแต่งตัวปรุงรสกันใหม่และท้ายที่สุดยี่ห้อ Edsel ถูกปิดฉากลงไปในปีค.ศ. 1961
Pontiac Trans Sport รถตู้แบบมินิแวนของปอนเตี๊ยครุ่นปีค.ศ. 1990 ซึ่งพัฒนาจากรถต้นแบบก่อนที่จะได้รับการอนุมัติเพื่อนำเข้าสู่สายการผลิตในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับการจัดแต่งทรงผมประกอบกับโชคร้ายที่มันคลอดออกจากโรงงานมาอย่างน่าเกลียด มินิแวนรุ่นนี้ได้รับสมญานามว่า “มือปราบฝุ่น” เนื่องจากรูปทรงเหมือนกับเครื่องดูดฝุ่นยี่ห้อ Black & Decker
Aston Martin Lagonda ซีดานระดับหรูหราสมรรถนะสูงของค่ายสปอร์ตแห่งอังกฤษ “แอสตัน มาร์ติน” รุ่นปี ค.ศ. 1982 ยี่ห้อรถยนต์ที่ออกแบบรถสปอร์ตให้กับภาพยนต์ เจมส์ บอนด์ 007 มาหลายต่อหลายภาค แต่พลาดท่ากับรถยนต์ระดับหรูหรารุ่น Lagonda ที่ดูเยือกเย็นเฉือยชาแม้ว่าจะพยายามให้ความสำคัญต่อเรื่องของหลักอากาศพลศาสตร์ด้วยการออกแบบไฟหน้าแบบ “ป็อป-อัพ” แล้วก็ตาม
รถรุ่นนี้เป็นหนึ่งในรถยนต์ที่มีราคาแพงมากที่สุดในช่วงทศวรรษที่ 80 และยังเป็นหนึ่งในการสร้างสรรอย่างถึงที่สุด แต่มันราบเรียบแบนเป็นเหลี่ยมมากยกกำลังสองกับสัดส่วนที่ผอมบางจนเป็นความขัดแย้งกันเอง
AMC Marlin สปอร์ตคูเป้อเมริกันปีค.ศ. 1965 เป็นสปอร์ตสไตล์ “ฟาสต์แบ็ค” ขนาดกลางที่ค่าย AMC ผลิตออกมาระหว่างปีค.ศ. 1965-1968 สปอร์ตรุ่นนี้ถูกวิจารณ์อย่างรุนแรงว่าเป็นการออกแบบที่ “ตกอับ” ของสปอร์ตอเมริกันเลยทีเดียว นอกจากนี้ยังให้ความเห็นว่าควรจะเป็นรถสำหรับการออกกำลังกายเสมือนการจัดแต่งทรงผมที่นอกรีต
Aztek ของปอนเตี๊ยก รุ่นปีค.ศ. 2001 การออกแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ระหว่างออฟโรด-มินิแวน-สเตชั่น วาก้อน ทีมงานออกแบบคงมีแนวคิด “รถคันเดียวใช้งานได้ครบทั้ง 3 แบบ” แต่ผลงานออกมากลายเป็นสัดส่วนอันเลวร้ายที่ห่อหุ้มร่างกายเหมาะที่จะนำไปทำ “คาร์บอมบ์” เสียมากกว่า
Aztek ชื่อรุ่นมาจากกลุ่มชาติพันธ์ในเม็กซิโกโบราณที่มีอิทธิพลทางการเมืองและการทหารและรถรุ่นนี้ขึ้นทำเนียบรถน่าเกลียดที่สุดตลอดกาลของนิตยสาร “ไทม์” และเป็นเพียงรถยนต์รุ่นเดียวที่ทำลายชื่อเสียงของค่ายปอนเตี๊ยกซึงมีอายุยาวนานเกือบ 100 ปี
Valiant ของค่ายพลีมัทรุ่นปีค.ศ. 1960 เป็นรถยนต์ที่อาจจะประสบความสำเร็จสูงสุดทางด้านวิศวกรรมและทำยอดขายได้มากที่สุดในยุคระหว่างปีค.ศ. 1960-1976 แต่มันกลายเป็นรถยนต์ที่มีเส้นสายการออกแบบที่ย่ำแย่และสับสนมากที่สุดผสมผสานทั้งเหลี่ยมและโค้งมนเสมือนรถในภาพยนต์เรื่อง “มนุษย์ค้างคาว”
VehiCROSS ครอสโอเวอร์ของอีซูซุปีค.ศ. 1999 ขนาดคอมแพคท์ออกแบบได้ตามความต้องการของสมรรถนะการขับขี่บนเส้นทางออฟโรด แต่ลีลาการออกแบบดูอ่อนโยนโดยเฉพาะหน้าตาแบบรถการ์ตูนและรูปทรงแบบ “แค็ปซูลติดล้อ”
ส่วนอีกคันของอีซูซุที่ติดอันดับรถน่าเกลียดเป็นรถออฟโรดขนาดกลางในรูปแบบสปอร์ตเปิดประทุนรุ่น Axiom ปีค.ศ. 2002 ที่สามารถผลิตออกมาถึงปีค.ศ. 2005 และกลายเป็นรุ่นสุดท้ายสำหรับตลาดในอเมริกาเหนือไปโดยปริยาย
AMC Gremlin ปีค.ศ. 1970 รถเล็กประหยัดน้ำมันแบบ 3 ประตูรูปทรงคล้ายกับเตารีหรือตะหลิวพิซซ่า ประสบความสำเร็จอย่างมากในเรื่องของการประหยัดเชื้อเพลิงจนสามารถอยู่ในตลาดได้ยาวนานถึง 8 ปีประกอบกับการออกแบบรูปทรง “เข้าตา” บรรดาแม่บ้านสำหรับการขับไปจับจ่ายซื้อของตามตลาดนัด
